Geschiedenis

De rijke historie van deze hoeve

1846:
De Rotterdamse koopman Marinus Eliza Havelaar koopt de grond. Hij noemt zijn bosbezit Hagenau.
Omdat hij ooit in het Duitse Hagenau bosbouw heeft gestudeerd.

1851:
De Carolinahoeve wordt aan een van de koningswegen gebouwd in opdracht van prinses Anna van Hannover, weduwe van stadhouder Willem IV. Zij liet de hoeve vernoemen naar de dochter Carolina van Oranje, vorstin van Nassau Weilburg (geb. 1743). In de hoeve is een gedenkteken gemetseld met het opschrift M.E.M.H. 1851. Naar verluidt zijn dit de initialen van de dochter van de koopman, die de 1e steen van de hoeve legt.

1862:
De hoeve brandt volledig af.

1900:
De boerderij wordt verpacht aan 3 broers en een zuster Pruis. De broers werkten op het land en in de bossen. Vrouw Pruis, zoals ze in De Steeg wordt genoemd, zorgde voor de huishouding en verkocht pannenkoeken aan de weinige wandelaars.

1911:
De hoeve wordt eigendom van Natuurmonumenten.

1922:
De Carolinahoeve wordt verpacht aan dhr. J. Dikker.

1940 - 1945:
Tijdens de oorlog ligt de Carolinahoeve tussen twee munitieopslagplaatsen in. Vuurwapens worden door de ondergrondse in de kelder opgeslagen om vervolgens weer te worden doorgestuurd.
En ondertussen vinden onderduikers en vluchtelingen uit Arnhem hier toch ook stiekem onderdak.Tot de laatste maand van de oorlog de hoeve word bezet door de Duitsers. Met veel moeite mag fam. Dikker dan een kamer voor eigen gebruik houden. Zij worden door de Engelsen bevrijd, waarbij de tanks dwars door het bos komen. 

1946:
Pacht word overgedragen door J. Dikker aan zijn zoon E.H. Dikker.

Een moeilijkheid in deze tijd: er is geen water, gas of elektriciteit. Alles moet worden gedaan met butagaslampen en stallantaarns. Huishoudelijke hulp zoeken is ook een probleem want niemand heeft er oren naar om de kamers met stoffer en blik schoon te maken. Ook de was moest op een ouderwetse manier gedaan worden. Daar wil men de handen niet aan vuil maken. 
Om het water uit de 26 meter diepe put omhoog te krijgen wordt, nadat men het jarenlang op pure mankracht heeft moeten doen, dan toch uiteindelijk een peperdure pompinstallatie aangeschaft.

In deze periode vol ongemak komen er verschillende prominente figuren op visite bij de hoeve. Prof. Gerbrandy en minister Kan. Maar de bekendse is toch wel zijn zoon: de beroemde cabaretier Wim Kan. Hij passeert met zijn vrouw Corry Vonk ook de revue. Zij zijn zo laaiend enthousiast over de hoeve en de omgeving dat zij vervolgens 26 jaar lang vaste gasten en ware ambassadeurs van de hoeve worden!

1973:
Exploitant E.H. Dikker stopt met de boerderij en het theehuis, waarna de hoeve jarenlang gesloten blijft. 

1975:
Een comité met Wim Kan en Simon Carmiggelt zamelt fl. 60.000 bij elkaar voor restauratie voor de in slechte staat verkerende hoeve. Deze pleisterplaats kwam toen ook in aanmerking voor een rijksbijdrage in het kader van de werkeloosheidsbestrijding in de bouw.

1978 - 2020:
Familie Just de la Paisiéres neemt het pachtstokje over. 42 jaar lang beheren zij met veel overgave de hoeve.
De Carolinahoeve groeit in die tijd uit tot een waar begrip in De Steeg en de omgeving. 
In 2020 gaat de familie Just met welverdiend pensioen.

2020 - 2021:
Grondige verbouwing van De Carolinahoeve.

2021 - heden:
De hoeve heeft een ware metamorfose ondergaan. Het interieur en het terras zijn in een moderner jasje gestoken maar de authenticiteit is behouden.
Zo zijn de traditionele rood-witte luiken gebleven en heeft de oude waterput ook nog steeds een prominente plek op het terras. 
Maarten Jansen en Tineke de Haas hebben het uitbatersstokje overgenomen.